Ik geef 2023 een 9, maar baal ook. Collega Max besloot onlangs dat zijn passie toch elders ligt. Zó jammer. Max is namelijk een echte verbinder en bij ons draait alles om verbinden. Nu zoeken we dus een nieuwe verbinder.
Het eerste sollicitatiegesprek heeft reeds plaatsgevonden. Mike is net van school. Hij maakt grapjes en weet precies op welke momenten hij serieus moet zijn. Onze vragen worden feilloos beantwoord. Mijn compagnon Dennis en ik kijken elkaar aan en denken: deze sollicitant is goud.
Hoewel zijn wensenlijst ons verrast. De auto van de zaak moet elektrisch zijn en hij wil om de vrijdag vrij zijn.
Daarnaast drinkt hij latte macchiato. Als ik zeg dat dat niet in het assortiment van de koffiemachine zit, zegt hij: “Gaan we dat regelen toch?” Dennis schiet in de lach en zegt: “Ach ja, waarom ook niet.” Dan begint Mike vragen te stellen. “Kan ik met andere collega’s praten voordat ik ja zeg?” “Als jij het wordt”, reageer ik. Waarna Mike zegt: “Wel als je de beste wilt.” Ik zie Dennis’ ogen groter worden. Mike vraagt verder. Of wij zonnepanelen hebben en of we meer hebben dan alleen winstoogmerk. Of we aandacht hebben voor ieders persoonlijke situatie en of wij diversiteit belangrijk vinden. En tot slot: “Wie is hier de vertrouwenspersoon?”
Als Mike vertrekt, kruipt Dennis achter zijn computer. Ik vermoed om een afwijzing te schrijven, maar niets blijkt minder waar. “Ik mail onze arbodienst. Of wij een van hun vertrouwenspersonen kunnen inhuren. Die zou elk bedrijf moeten hebben.” Dan zegt hij: “Ons bedrijf heeft generatie Z nodig.”
Mike is het niet geworden. Hij besloot toch eerst een half jaartje te gaan backpacken. Dus als er ergens nog een Mike loopt, kom kennis maken.
Maar wees gewaarschuwd: we hebben nog steeds geen latte macchiato.
Jorn Janmaat
